Στα τέλη του 19ου αιώνα η Ευρώπη, ιδίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ρεύμα άρχισε να διαχωρίζει τη γραφιστική από τις καλές τέχνες. Ο Πιέ Μοντριάν είναι γνωστός ως ο πατέρας της γραφιστικής. Ήταν υπηρέτης των καλών τεχνών, αλλά η χρήση των δικτύων του ενέπνευσε το σύγχρονο σύστημα δικτύων που χρησιμοποιούνται σήμερα στην διαφήμιση, εκτύπωση και τη διάταξη διαδικτύου.
Το 1849 o Χένρι Κόουλ (Henry Cole) έγινε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στην εκπαίδευση του σχεδιασμού στην Μεγάλη Βρετανία, ενημερώνοντας την κυβέρνηση για τη σημασία του σχεδιασμού στην δική του Εφημερίδα Σχεδιασμού και Κατασκευών. Οργάνωσε τη Μεγάλη Έκθεση ως μια γιορτή της σύγχρονης βιομηχανικής τεχνολογίας και Βικτοριανού σχεδιασμού. Από το 1981 μέχρι το 1896 οι εκδόσεις William Morris' Kelmscott Press δημοσίευσαν βιβλία που είναι μερικά από τα πιο σημαντικά γραφιστικά προϊόντα του κινήματος των καλών τεχνών και των πρακτικών τεχνών και έκανε μια πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση από τη δημιουργία βιβλίων μεγάλης στυλιστικής (υφολογικής) φινέτσας και την πώλησή τους στους πλούσιους για πριμοδότηση. Ο Morris απέδειξε ότι υπήρχε μια αγορά για δουλειές γραφικού σχεδίου, από μόνη της, και βοήθησε να πρωτοπορήσει (αναδειχθεί) ο διαχωρισμός του σχεδιασμού από την παραγωγή και τις καλές τέχνες. Το έργο της Kelmscott Press χαρακτηρίζεται από την εμμονή του στα ιστορικά στυλ (ύφη). Αυτός ο ιστορικισμός, ωστόσο, ήταν σημαντικός, καθώς έμελε να είναι η πρώτη αξιόλογη αντίδραση στην ξεπερασμένη (μπαγιάτικη) κατάσταση της γραφιστικής του 19ου αιώνα. Το έργο του Morris μαζί με το υπόλοιπο κίνημα του Ιδιωτικού Τύπου, επηρέασαν άμεσα την Αρ Νουβό (νέα τέχνη) και είναι έμμεσα υπεύθυνο για τις εξελίξεις του γραφικού σχεδίου στις αρχές του 20ου αιώνα, γενικά.
πηγή: http://el.wikipedia.org
